Надзорникот на затворскиот оддел број 3 влезе во собата за набљудување. Таму веќе беше седнат и чуварот Франц чијашто смена беше пред завршување. Седнаа еден до друг и по навика внимателно и помалку тапо гледаа во десетиците монитори наредени по цела должина на ѕидот. Имаа камери од сите затворски простории, од ходниците, од надворешниот простор за рекреација, од терените за кошарка и од затворската теретана. Почнаа разговор за новиот затвореник којшто пристигна денес. Тоа беше првиот нетипичен затвореник оваа година. Затвореник кој во ниту една своја карактеристика неможеше да се вклопи во толпата затворени убијци, макроа, силувачи, крупни и помалку крупни криминалци, трговци со оружје, трговци со малолетни девојки и сличните десетици нијанси од овие профили.
Новиот затвореник дојде денес по неколкудневното испрашување пред истражниот судија во кривичниот суд во Јоханесбург. Му беше определен притвор се до почетокот на судењето.
Бешет тоа доктор ван Хофман. Ван Хофман беше одговрниот истражувач на здружениот Африкански институт за загорзени видови животни, или поточно одговорен за сите национални паркови на територијата на ЈАР, како од научен аспект, така и од административен. Беше еден од најеминентните светски стручњаци од оваа област. Неговото име беше предмет на почит на сите меѓународни собири. До пред само некој ден беше пример за реализиран човечки потенцијал, беше пример за врвен стручњак, за исполнета индивидуа и на професионален и на приватен план. Беше среќно оженет со прекрасна млада жена од Холандија со која имаше две прекрасни, мали ќеркички.
Но да скратиме. Ќе прминеме директно на дел од последниот говор што ван Хофман го одржа пред само десетина дена на собирот во еден резерват во Конго. Темата на разговор на дебатата беше психологијата на водачите на крдата лавови и други карактеристични примери.
Една од најинтересните работи во психологијата кај ЛАВОТ беше следново….Лавот водач, машкиот лав водач со години води цело крдо од лавови со десетици женки. Тој е водач на кланот, тој е првиот и последниот авторитет, алфа и омега во стадото. Сите останати се апсолутно подредени на оваа едноставна хиерархија. Често пати младите машки лавови од други околни стада во налетот на своето созревање прават обиди за превземање на водството на некое друго стадо лавови. Со денови го следат водачот, го проучуваат неговото однесување, од далеку ја проценуваат неговата сила, неговото искуство и во некој погоден момент крволочно го напаѓаат во глутница со цел да го убијат, да го отстранат од својот пат….да го расчистат теренот за своите намери….
Лавот водач и другите машки лавови кои се под негова заповед се и единствените овластени оплодувачи на групата лавици во стадото. Кој и да се замеша во оваа деликатна работа завршува со смрт…Убиството е сурово, ладнокрвно и без објаснување. Пресудата ја носи лавот водач, егзекуцијата ја врши самиот исто така. Со еден збор, не е дозволено било кој друг да спие со лавиците под власт на лавот водач. Првата работа што лавот водач ја прави кога ќе стави под своја власт ново стадо со женски лавици е убивањето на малите лавчиња, кои до тој момент биле одгледувани во сенката на авторитетот на поразениот лав. Понекогаш ги убива и лавиците кои спиеле со претходниот лав. Мирисот на стариот лав, сексуланиот мирис кај било која лавица е несомнен билет во еден правец….билет за брза, сурова, крволочна смрт…ван Хофман во налетот на својот говор даде десетици примери во кои во животинскиот свет во случај на неверство изневерениот мажјак Веднаш ја убива женката, многу често и нејзините деца…Кај некои видови орли, -уште додека мајката орел ги гледа и топли јајцата од неиспилените птици, и ако додека е отсутна во потрага по храна било какво друго животно ги допре тие јајца или истите бидат допрени од рака на човек, кога мајката орел се врати го осеќа мирисот оставен на јајцата од нејзините чеда, го осеќа мирисот на туѓо, мирисот на непознато, мирисот на нешто не-нејзино…. По таквиот мирис следува уништување на неиспилените јајца и убиство на својот пород. Мајката орел ги дупчи јајцата на своите птици, на птиците излезени од нејзината утроба и ги убива….Сето тоа поради мирисот на туѓо, поради допирот со кои нејзините мали птици биле загадени од нешто нечисто, нешто далечно нешто што мајката не го одобрила….Животинскиот свет несомнено цврсто работи по некои свои правила кои не се од сега и не се измислени од луѓето….Секое правило во дивата природа си има длабока суштина, длабока проткаеност во непознатите космички сфери….ван Хофман беше експерт за вакви случаи во дивиот свет…. и самиот имаше нешто диво во себе…Беше еден вид Лав водач во светот на луѓето. Беше грижлив родител, страствен љубовник, уште по темелен научник. Беше Алфа и омега во круговите во кои самиот се движеше…. Се до оној момент кога во својот дом не ја пронајде неговата млада прекрасна сопруга со друг маж….Нема потреба во детали да навлегуваме за сосема природната дива и исконска реакција на овој човек кој целиот свој живот повеќе учеше од животните отколку од лицемерието и бледата карактерност на луѓето наоколу. Ван Хофман не беше човек кој би убил друг човек….ван Хофман не беше човек без разум, без способност за самоконтрола….одсекогаш беше тивок и смирен, секогаш со забележителна контрола над своите емоции… но ван Хофман сиве овие години сплотување со дивината подсвесно беше попримил голем дел од карактерните особини кои природата им ги дарила на лавовите…на дивината….на орлите….на птиците ловци…на земните пустински предатори….
-со кујнски нож со сечиво од челик долго дваесетина сантиметри ја убил својата сопруга соголувајќи ја од нејзината сопствена кожа…..Кожата ја извадил внимателно ко да станува збор за некое одело кое сосема лесно со потегот на раката може да се извади од човечкото тело….Поради мирисот на неверство, поради мирисот на блуд на таа прекрасна бледа женска кожа доктор Хофман мораше да ги превземе сите мерки што би го одстраниле тој мирис од неговите сетила, од неговото погодено срце, од неговите изневерени идеали, од неговата гордост, од неговата внатрешна дивина, беснило и лудост која го беше обземала. Кожата извадена со неколку вешти потези на раката сосема цела ја фрлил во запалениот камин покрај кој неговата жена сексуално, со денови уживала со друг маж….мирисот на блуд беше едноставно на секаде….
…од допирот на таа кожа за која до пред неколку мига мислеше дека е само негова, некако и на неговата кожа се нафати тој проклет и неизбришлив мирис кој на необјаснив начин се пренесе кон него самиот…се пренесе кон неговите деца….кон неговите мисли, кон неговото ЈАС….кон неговиот живот….неговиот ЖИВОТ за дел од секундата се исполни со блудниот мирис на некој непознат и друг маж…на маж од друго крдо…од друго лавовско стадо….тоа туѓо семе….тој блуд не беше негов…..тој мирис се ширеше брзо и неконтролирано во сите правци,насекаде….и навнатре во понорите на неговото битие и нанадвор во просторот...ван Хофман неможеше да посегне по ќерките, ван Хофман можеше да посегне само по себе…ја фрли кожата од жена му-замирисана на блуд- во каминот….гледаше како гори, ко да станува збор за некоја фотографија, некое старо компромитирачко љубовно писмо….Согорувањето на кожата полна со блуд воопшто неможеше да помогне во овој случај. Секое наредно вдишување мирисаше на туѓ маж….срцето отчукуваше со нечиј туѓ ненормално брз ритам…..сетилата чувствуваа некоја туѓа непозната обземеност…неможност да дојдат сами до себе, неможност др.Хофман да се осети како доктор Хофман….за среќа или за несреќа обезбедувањето на зградата реагирало на мирисот на изгорена кожа која се ширела вон станот, реагирала на алармот за чад и во последен миг успеале да го совладат разбеснетиот Хофман кој несомнено имал намера да посегне по својот живот, да посегне со ножот кон своето срце кое проклето и непоправливо почнуваше да мириса на туѓо…..на непознато…..на неверство….на изгубени надежи, изгубени идеали….почнуваше да мириса на живот без цел….да мириса на срце отруено, на срце неспособно да продолжи нормално да отчукува….срце неспособно да отчукува на начинот на кој отчукуваше срцето кое некогаш имаше мирис на доктор Хофман….кое имаше мирис кој ги опфаќаше неговиот живот, неговите ќеркички, мирис кој некогаш, до пред неколку часа ја опфаќаше неговата алфа и омега, неговата проклета и блудна жена….
No comments:
Post a Comment